Marvel Sinematik Evreni'nin 4. aşamasını başlatan Black Widow'u nihayet izleyebildim. Pandemiden dolayı iki kez ertelenerek sonunda önümüze gelen film hakkında hiç umurunuzda olmayan düşüncelerimi sıralayacağım elbet. Ama öncelikle şunu belirtmek istiyorum; Seni çok özlemişim be beyaz perde!
İnsan yaşadığı küçük mutlulukların değerini ne yazık ki o anlarda fark etmiyor. 30 TL'nin karşılığında aldığım bu küçük beyaz perde zevkini anam, babam gibi özleyeceğimi asla tahmin etmezdim. Tam 1,5 sene sonra özlem giderdik kendileriyle.Yani sözün özü; lanet gelsin sana pandemi!
Gelelim filmimize. Black Widow End Game filminde hakkın rahmetine kavuşmuş olan sıkı kalçalı, Rus asıllı ajanımız ve Avenger'ımız Natasha Romolov'un Civil War ve Infinty War filmlerinin arasında geçen zaman diliminde yaşadıklarını anlatıyor.
Klasik Marvel ortalamasını benim düşünceme göre tutturamıyor. Kaliteli olanlarını demiyorum. İkinci Kaptan Amerika filmi gibi üst düzey filmler dışında Marvel'ın filmlerinde genel bir tat vardır. Hikaye başlar, içine alır, sıradan ve tahmin edilebilirdir, güzel görsel efektler vardır. Kaliteli mizah kullanır. Bizi genellikle filmlerinde oyuncu, müzik, senaryo, akış, kurgu, replik ile konuya inandırır.
"Konuya inandırır" deyince çok basit oldu. Hemen örnekle izah edeyim. Örneğin Örümcek Adam. Tayt ve maske takarak binalarda hoplayan bir lise öğrencisi. Gerçek dünya gözlüklerimizi takıp baktığımızda dünyanın en sıra dışı ve saçma konusu. Ama örümcek ısırması, ailevi ilişkileri, Ben amcası, düşe kalka kahraman olmayı öğrenmesi falan derken biz izleyiciye "bu gerçek dışı" dünyayı onaylatıyor. Çünkü çok güzel işliyor. Bir yerden sonra "gerçek dünya gözlüklerimizi" kenara bırakıp, o dünyaya inanarak izliyoruz. İşte bu kısımdan sonra beğenebiliyoruz hatta bayılabiliyoruz. Yani bizi içine alması lazım filmin.
Ne yazık ki Black Widow bunu başaramıyor. Bir Marvel, bir hero filminden ziyade aile bağları temalı bir ajan filmi. İçine alamadığı gibi bazı sahneler o kadar az şey anlatmasına rağmen o kadar uzun ki, insanı sıkıyor. Film kesinlikle 20 dk daha kısa olarak şu an anlattığı her şeyi anlatabilir ve daha başarılı bir film olurdu.
David Harbour'ın Red Guardian'ı ve onun şakaları tam düşmeye başladığı anlarda filmi topladı. Ama yine aynı yere çıkıyoruz. Asla bir hero olarak hissedemedim Red Guardian'ı filmde. Marvel filmlerinde beni en çeken ve iten şey sanırım Mizah-Hero ilişkisi. Galaksinin Koruyucuları da bol şakalı bir film ama bu şakalar onları kahraman gibi görmememizi sağlamıyor. Ne yazık ki Red Guardian bu filmde asla karşı tarafa hero olarak geçememiş. Daha çok kuvvetli, şakacı, ailesine kavuştuğu için mutlu olan Kaptan Amerika'ya takık bir baba gibi. Ve kostüm giyiyor. İtibarsızlaştırmayın arkadaşım şu hero'ları. Şaka-Kahraman dengesini güzel kurun ki bu adamları/kadınları Leyla ile Mecnun karakteri gibi değil de portallardan uzaylı yağdığında bizi kurtaracak kahramanlar olarak görebilelim.
Hep gömmek olmaz. Biraz da övelim. Florence Pugh beni çok etkiledi. Yani filmde ekstra göze batan bir oyunculuk yoktu. Tüm aktörler belli seviyede buluşmuş. Ama Florence Pugh'un aile sahnelerindeki, drama ve sevinç sahnelerindeki gerçekçiliği inanılmazdı. Bir Marvel filmine çok fazla gelecek şekilde his aktarımı yapıyor. Ağladığı bir sahne var yani bir dede gibi yorum yapacağım ama hakikaten ağlıyor. Şu an biri gerçekten yanımda bir yakınını kaybetse öyle ağlar. Enteresan bir gerçekçiliği vardı drama sahnelerinde. Bayıldım. Üzerine bir de kendisi de lolipop gibi kadın olunca zaten değmeyin keyfimize. Hakikaten çok güzel bir kadın birey. Allah sahibine efenim.
Bir diğer yansa küçük de olsa bu sıradan aile/ajan hikayesinin içine güzel twistler sıkıştırmaları. Natasha ve Annesi'nin iş birliği güzel bir twist'ti. Yine maskenin ardından çıkan, şu herkesin mimiklerini kopyalayabilen ablamız da güzel şaşırttı bizi.
After Credits ise bugüne kadar beni en etkilemeyen Marvel after credits sahnesiydi sanırım. Şimdi biz bu after credits'leri neden izliyoruz? Ya Dead Pool gibi son dakika anırarak gülelim diye ya da Captan Marvel çağrı cihazı sahnesi gibi "voouuaaaa" efekti verebilelim diye. Black Widow after credits sahnesini ise kıkırdamadan, şaşırmadan izledik ve bitti. Malum kişinin başlayacak dizisinin reklamı yapıldı ve dağıldık. Hayallerimizi yıktın Marvel. Biz bu sahne için mi sinemada oturup ses asistanına kadar okuyoruz? Mesela film içinde defalarca göndermesi yapıldıktan sonra kesinlikle ama kesinlikle Cpt. America'lı bir sahne izleyeceğiz diyordum içimden.
Bana 2,5/5 bir film geldi. Ortalama. Keyifli bir Marvel filmi ama oturup da tekrar izler miyim mesela? No.
Comments